ذهن زیبای ما
توی سایت 80000 دات کام یه مطلبی خوندم. انقدر که مهم بود و انقدر که به کارم میاد این روزا، گفتم اینجا هم بنویسمش که هم خودم یادم نره هم کسی راهش افتاد اینجا شاید بخونه و واسش مفید باشه.
وقتی کاری رو انجام میدی که خیلی علاقه‌ای بهش نداری یا خوب انجام نمیدیش در نتیجه توی اون احساس ضعف میکنی و باعث میشه علاقت بهش از بین بره، خلاصه‌ش اینکه نمی تونی روی اون کار تمام تمرکزت رو بذاری، در این حالت ذهن میره توی صف انتظارش میگرده (اونی که سیستم عامل پاس کرده باشه خوب می‌فهمه چی میگم ! ) و اولویت های دیگر رو بررسی میکنه و اون کاری که اولویت‌ش بالاتر هست رو میاره واسه پردازش. اینه که یکهو به خودمون میاییم می‌بینیم چندین ساعته پای کتاب یا لپ تاپ نشستیم اما نتونستیم دو خط درست حسابی درس بخونیم و کارمون رو انجام بدیم و غرق در افکار و اوهام مختلف شدیم.
مثلا شب امتحان باشه قطعا میلی به فکر کردن به خیلی چیزها نداریم و فقط درس میخونیم! چرا؟ چون الان درس خوندن توی ذهنمون اولویت‌ش خیلی بالاست. حالا باید هوشیار باشیم و نذاریم ذهنمون بره سراغ اولویت های بعدی مون.
یه بحث دیگه هم اینه که ذهن به تفریح و استراحت نیاز داره. وقتی این ها رو براش تامین نمی‌کنی، با یه سری افکار و اوهام دم دستی سعی میکنه اندکی خوش باشه !
پس چند تا نکته شد:
اول اینکه کاری رو انجام بدیم که بهش علاقه داریم. یا اگر مجبوریم کاری که علاقه نداریم رو انجام بدیم سعی کنیم خوب و دقیق انجامش بدیم که توی اون کار به تسلط برسیم تا از این مسیر احساس خوبی داشته باشیم و کلافه نباشیم لااقل !
دوم اینکه تا ذهن مون خواست بره سمت اولویت های بعدی خودمون هوشیار باشیم و جلوش رو بگیریم. بفهمیم که به این خاطر پریدیم رو این فکرا که این کاری که الان داشتیم انجام میدادیم اولویت‌ش اومد پایین توی ذهنمون !
سوم اینکه تفریح داشته باشیم. به ذهنمون استراحت بدیم. با یک شیرینی خوشمزه،با یک بستنی،با یک استخر رفتن، با خوندن یک کتاب مورد علاقه مون ، با یک سفر و ...
چهارم اینکه توی جمعی قرار بگیریم یا در کنار آدم هایی باشیم که اولویت های مهم رو برامون پر رنگ تر کنن. بله منم وقتی برم بشینم وسط بحث های صد من یه غاز خاله هام معلومه درس و کارهای مهمم اولویت شون برام کم‌رنگ میشه و جاش یه موضوعی مثل ازدواج نکردنمو دختر فلانی و لباس و ساعت بهمانی برام میشه اولویت!
یه نکته هم خودم به نظرم رسید در مورد موسیقی. البته ممکنه اشتباه باشه. اینکه موسیقی میتونه توی همون کتگوری ِ تفریحات ذهن بگنجه. ولی وقتی دائما گوش داده بشه بخصوص اگر محتوای شعرهاش خیلی خوب نباشه باعث میشه اون اولویت های ذهن یکم آلوده بشه و همش گیر کنیم توی تنهایی و غم و بی همدم بودن. این نکته ای که خودم بهش رسیدم فلذا سعی میکنم کمتر موسیقی گوش بدم.
مراقب ذهن هامون باشیم.
